Sagrađen je u periodu 1901-1903. U vrijeme službovanja sveštenika Grigorija Popovića, sagradio ga je crkveni neimar Stojan Malešević iz Jaketića, a osvještao Mitropolit Dabrobosanski Nikolaj Mandić. Gradnji je prethodila borba srebreničkih Srba sa tadašnjim lokalnim vlastima, koje najprije nisu dozvoljavale izgradnju pravoslavne crkve u Srebrenici, a potom nisu odobravale lokaciju za crkvu.
Dijeleći mučeničku sudbinu srpskog stanovništva Srebrenice, hram je stradao tokom sva tri rata u proteklom vijeku. Paljen je i skrnavljen u Prvom i Drugom svjetskom ratu i Otadžbinskom ratu. Nakon oslobođenja grada, izgnano srpsko stanovništvo je obnavljajući život na zgarištima svojih kućnih ognjišta, obnavljalo i svoju crkvu. Generalno obnovljen hram je na crkvenu slavu Pokrov Presvete Bogorodice 2019. godine, osvještao Mitropolit Dabrobosanski Hrizostom. Velika svetinja našeg hrama je dio moštiju nekadašnjeg vladara Srebrenice, koja je u njegovo vrijeme, uz Novo Brdo na Kosovu, bila najznačajniji rudarski centar u srpskoj despotovini, Svetog despota Stefana Lazarevića.
Храм Покрова Пресвете Богородице